Op maandagavond 25 april 2022 houdt de KVG Bolsward voor het eerst na ruim twee jaar weer eens een ledenavond.
Voorzitter Clara Bakker heet ons en de nieuwe leden van harte welkom en vertelt dat we het gebak bij de koffie te danken hebben aan het bestuur van de NVVH-Vrouwennetwerk, dat onze leden wilde trakteren i.v.m. de goede samenwerking in de afgelopen jaren (de gezamenlijke avondvoorstelling). De NVVH-afdeling Bolsward bestaat helaas niet meer en dit is hun afscheidsgroet aan ons. Verder leest zij het bedankje van Cobi Siemensma voor en geeft dan het woord aan Ans van Dijk, die samen met Mieke de Jong de fietstocht organiseert.
Daarna krijgt Roelie Woudwijk het woord, die de avond verder zal verzorgen.
Roelie Woudwijk, 43 jaar, is de dochter van Anne Woudwijk, een bekende beeldhouwer. Al in haar kinderjaren is zij altijd aan het knutselen, vooral achter de naaimachine en na de basisschool kiest zij dan ook voor de opleiding Mode en Kleding. Ze houdt dit twee jaar vol maar is er dan wel achter dat dit toch niet haar ding is. Wel maakt ze apen in die tijd en op een expositie samen met werk van haar vader verkoopt ze al deze apen en dan is ze nog maar 14 jaar. Na de Mode volgt ze een opleiding bouwkunde met als specialisatie timmeren, maar dit is te zwaar voor haar en ze volgt een korte opleiding illustratief tekenen. Dan krijgt ze een baan in de horeca, doet dit 1,5 jaar en werkt op zaterdag in een kunsthandel. Hoewel ze van jongs af aan gezegd heeft nooit beeldhouwer te willen worden begint ze in 1999, op 20-jarige leeftijd, voor zichzelf als beeldhouwer. Veel van haar kennis en veel van de oude technieken, die ze gebruikt, leert ze van haar vader. Ze werkt altijd in opdracht.
Na deze inleiding laat ze ons zien hoe een beeldhouwwerk ontstaat. Hoe ze eerst een ontwerp maakt, dit in het klein uitwerkt en het uiteindelijk een beeld wordt.
Als voorbeeld laat ze ons het werk zien, dat ze gemaakt heeft voor de kroning van Willem Alexander in 2013. Ze heeft daarvoor graniet en dolomiet gebruikt en de onderkant is van beton. Het is een zitbankje met diverse zitplaatsen in de vorm van een kroon met daarboven een bol, waarin Willem Alexander gegraveerd staat en aan de andere kant de schaduw van Beatrix. Een enorm karwei, want de vorm van de kroon moet ze uit de steen hakken met een beitel, nadat ze de steen eerst geboord en gespleten heeft. Het graveren gebeurt met een dremel met daarin een diamantstaafje.
Na de pauze leest Clara het gedicht: ”gesprek met de steen” voor en laat Roelie ons nog meer van haar werk zien o.a. een herdenkingsmonument In Gaasterland, een Roma-herdenkingsmonument in Drachten, een beeld voor een dakdekkersbedrijf, plaquette met handen voor een buurtvereniging, een grafsteen in opdracht, een lammetje gedragen door handen en een olifantje, dat zijn slurf in de mest van zijn ouders rolt. Roelie haalt haar inspiratie uit de natuur en uit dieren en ze moet zich betrokken voelen bij het werk dat ze maakt, ze moet er haar hart en ziel in kunnen leggen.
In 2018 is ze gestopt met beeldhouwen, omdat dit werk lichamelijk te zwaar voor haar werd. Wel werkt ze nog steeds bij een grafsteenhouwerij waar ze voornamelijk aan het graveren is.
Vanaf 2018 legt ze zich toe op het maken van schilderijen van natuurlijke producten. Voor het tekenen gebruikt ze walnoteninkt, het penseel is van bamboe, de lijst heeft ze van wol, kurk en hennepgaren gemaakt en de band om het op te hangen van hennep. Ze is ook aan het experimenteren met het haken met henneptouw. Nog steeds ideeën en inspiratie genoeg.
Roelie houdt niet van op de voorgrond treden en heeft ook geen website om haar werk te promoten. Af en toe exposeert ze maar dat moet spontaan op haar weg komen, ze is er niet naar op zoek.
Steun bij praktische zaken heeft ze van haar vriend Jelle, die bouwvakker is en natuurlijk van haar vader, haar leermeester en grote voorbeeld.
Clara bedankt Roelie voor de interessante en boeiende lezing met een voorjaarsboeketje en complimenteert haar omdat ze zo’n goede verteller is.
Daarna sluit ze de avond en wenst iedereen wel thuis.
