Advent 2010. Verwachtingsvol uitzien naar de komst van de Heer in ons midden?

 

 

Hoeveel mensen zien deze periode uit naar de komst van de Heer in ons midden? Ik denk eerder dat mensen uitzien naar een weekje vrij, een weekje op de wintersport, een paar gezellige dagen met familie en vrienden. En sommige mensen zien er als een berg tegen op: kerstmis. Toch betekent advent: wachten op de komst van de Heer.

 

Dit jaar is de adventsperiode gekleurd door het beleidsplan van de bisschop en de samenwerking in de Viersprong. Het beleidsplan van de bisschop (zie www.bisdomgroningenleeuwarden.nl) dat hedendaagse parochies uitdaagt om geloofsgemeenschappen te zijn die leven vanuit de Eucharistie. Lerende gemeenschappen waar de bronnen van ons geloof: de Heilige Schrift en de kerkelijke traditie, rijkelijk stromen. Waar men diaconale kerk is en dienstbaar is aan eigen mensen maar ook dienstbaar aan de samenleving. De bisschop staat in alle activiteiten, ook voor jongeren, een oecumenische benadering voor. Maar omdat de financiële, de organisatorische en geloofskrachtige situatie van de parochies niet zo rooskleurig is, stelt de bisschop ook een reorganisatie voor. Om krachten te bundelen en zo tot vitaliteit te komen worden de samenwerkingsverbanden grote parochies. Dat betekent dat onze Viersprong in de toekomst één parochie wordt, met diverse kerkplaatsen. De bisschop komt naar de parochies toe om hierover in gesprek te gaan met pastores, besturen en parochianen. In het najaar van 2011 wil de bisschop dan een definitief besluit nemen over de concrete herstructurering en de fasering van de uitvoering van het plan.

Betekent dit een teruggang van onze geloofsgemeenschappen? Of kan dit juist een versterking teweeg brengen? In de Viersprong wordt momenteel op verschillende terreinen gesproken over intensievere samenwerking. En steeds vallen de woorden efficiëntie én versterking. In de samenwerking kunnen we elkaar versterken, om die prachtige traditie door te geven. Om de bronnen van het geloof rijk te laten stromen in onze Viersprong. Elke parochie heeft zijn eigen kracht, en wanneer we die behouden en bundelen, moet er toch een sterker geheel uit komen, waarin efficiënter met mensen en middelen wordt omgegaan!  En laten we in deze adventstijd niet vergeten dat we inderdaad wachten op de komst van de Heer in ons midden. Wanneer we Hem echt in ons midden toelaten, dan zijn wij (om met de bisschop te spreken) tot veel in staat. En dan breekt er nieuw leven door in onze geloofsgemeenschappen. Mogen wij uit kracht van de Heer in ons midden daar met veel vreugde aan blijven werken. Een zalig Kerstmis!   

pastor Germa Kamsma-Kunst