Achtergrondinformatie bij de bisdomreis naar Rome
deel 4

Tamelijk centraal in het oude centrum gelegen ligt de Via dei Cestari, die loopt van het Largo Argentina (waar naar verluidt Julius Caesar werd vermoord) naar het Piazza della Rontonda. Ogenschijnlijk een doorsnee straat, maar niets is minder waar. Om te beginnen zijn er in dit straatje vooral winkeltjes met kerkelijke goederen: hier koopt een flink deel van de Romeinse clerus zijn kleding en spullen. Tot diens bisschop aan toe, want Gammarelli zit er ook: de fameuze pauselijke kleermaker.

 

Aan dit zo gewone straatje is tevens de pauselijke Academie gelegen. De plek waar de kerkelijke ambassadeurs hun opleiding genieten en leren om net zo onopvallend als hun gebouw op het wereldtoneel te opereren. Ze vormen de schakel tussen de locale kerken en hun politieke omgeving aan de ene kant en de wereldkerk aan de andere.

Maar er is meer. Recht tegenover de Academie staat de Santa Maria sopra Minerva. Om minstens twee redenen een belangwekkend gebouw. Als eerste omdat hier onder het hoogaltaar Catharina van Siena haar rustplaats heeft gevonden. Deze veertiende-eeuwse mystica had grote invloed op de kerk en politiek van haar dagen. Zij kreeg het zover dat de paus na jaren afwezigheid weer in Rome resideerde. Maar dit is niet de enige reden om bij deze kerk stil te staan. De bouwstijl ervan is namelijk heel bijzonder. Wij, in Nederland, kijken er misschien niet van op, maar in Rome is het speciaal. De Sopra Minerva is in een gotische stijl gebouwd, met kenmerkende puntige ramen. Dat zie je daar bijna nergens!

Het beroemde gat in het dak van het Pantheon

Alsof het al niet genoeg is, biedt ons merkwaardige straatje nog een grote verrassing. Althans als je, zoals wij nu doen, van de achterkant komt aanlopen. Aan het einde van de weg staat een van de oudste goed bewaarde gebouwen van Rome: het Pantheon. Als tempel voor alle goden werd het (her)bouwd tussen 118 en 125 na Christus. Het meest bijzondere ervan is wel de enorme koepel, die vele eeuwen lang de grootste ter wereld was. In het midden ervan zit een gat. Dit kon niet anders, want hoewel er allerlei slimmigheden zijn toegepast, zo’n grote koepel helemaal sluiten was toen nog vragen om ongelukken. Gevolg is wel een nat pak bij regen. Het gebouw is zo wonderwel bewaard omdat het van heidense tempel in de 7e eeuw een tweede leven kreeg als christelijke kerk. Dat is het nog steeds. Al kun je ook zeggen dat het een mausoleum is geworden. Er liggen grote beroemdheden begraven. Onder hen de schilder Raphael, de componist Corelli en de koningen Victor Emanuel II en Umberto I.

Het graf van Rafaël in het Pantheon

Wie van u had dat allemaal gedacht bij dat eenvoudige straatje in Rome? En dat hebben we het nog helemaal niet over die olifant gehad!

Pastoor A. Bultsma