Donderdag 17 mei kwamen we met vele parochianen samen in het knusse kerkje van Witmarsum. De een met de auto en de ander op de fiets. Samen gekomen om te luisteren naar het woord van God en samen de eucharistie te vieren. Tijdens de viering hield Pastor Kamsma de overweging en die kunt u hier onder vinden. Voor meer foto's verwijzen we u graag door naar het foto album.

 

Overweging Pastor Kamsma:

Stelt u zich eens voor: je partner gaat vreemd. Je wereld stort in: weg relatie. Maar met veel pijn en moeite probeer je samen de relatie te herstellen. Je krijgt weer hoop. Totdat je partner toch kiest voor de ander. Je staat machteloos. Hoe nu verder?

Stelt u zich eens voor: je kind heeft verkeerde vrienden. Hij begint drugs te gebruiken, steelt, en komt in aanraking met de politie. Via het HALT-project krijgt uw kind weer een nieuwe kans. Maar de vrienden blijven trekken, en uw kind glijdt af. U heeft geen contact meer met hem of haar. Hoe nu verder?

Stelt u zich eens voor: je krijgt te horen dat je kanker hebt. Je wereld stort in. Stelt u zich voor dat er een chemokuur of bestraling mogelijk is: je krijgt weer hoop. Je leeft weer op. En dan komt het moment dat geen medicatie meer werkt. Je staat machteloos. Alle hoop wordt je uit handen geslagen. Hoe nu verder?

Dit zijn heel heftige gevoelens, en dat op Hemelvaartsdag, en het zijn zware tijden voor de mensen die het meemaken.

Ik vertel dit als vergelijk met de leerlingen van Jezus. Hun meester, Jezus, is gestorven op een vreselijke manier. Aan het kruis als een misdadiger, ipv als de nieuwe koning. Hun wereld stortte in. Daarna kwamen de verschijningen van Jezus aan de leerlingen. Zij kregen weer hoop. Zij begrepen dat Zijn dood niet het einde was. En dan de Hemelvaart van de Heer: hoe nu verder zonder Hem? Welke richting moesten ze nu op?

Als we weten dat de evangelist Lucas dit verhaal heeft opgeschreven in de tijd dat de tempel verwoest was: - dat betekende het centrum van het geloof weg - , dan weten we ook hoe zijn toehoorders zich voelden: zij voelden met die leerlingen mee. Hoe nu verder gaan zonder Jezus, zonder tempel, zonder geloofscentrum? Welke kant moesten zij op?

Het lijkt soms zo vanzelfsprekend, dat het geloof wordt doorgegeven. Dat mensen in God geloven, en in zijn blijde boodschap. Maar dat is het natuurlijk niet. Ook niet voor die leerlingen. Ook dat maken we elke dag mee. Hoeveel ouders hebben niet geprobeerd het geloof door te geven aan hun kinderen, maar zij haakten (deels) af? Hoeveel mensen worstelen niet met de manier waarop de kerk probeert het geloof door te geven? Hoeveel mensen zien de puinhopen van onze maatschappij, en staan machteloos toe te kijken? Welke kant moeten wij nu op?

De leerlingen krijgen in elk geval te horen: Wat staat ge naar de hemel te kijken? Deze Jezus die van u is weggenomen naar de hemel, zal op dezelfde wijze wederkomen als Gij hem naar de hemel hebt zien gaan. Dat was na een afscheidsrede over de weg van Gods Rijk. Daarvan moesten de leerlingen getuigen. Met de kracht van de heilige Geest.

Zij horen via de evangelist: je vindt je richting in de schriften, bij de psalmen, profeten en in de Thora. Het gaat om leven met God, tot vergiffenis van zonden in Zijn naam. Vergiffenis: ook al is het in je leven een puinhoop, het betekent niet dat God je loslaat. Zoals God heeft laten zien dat Jezus? dood niet het einde was. Jezus? boodschap komt niet verder wanneer ze naar de hemel blijven staren. Hebben de leerlingen dan niet begrepen dat de puinhoop van de tempel niet betekent dat God hen niet meer nabij is? God is de mensen nabij in de wet en de profeten. God is de mensen nabij in Jezus? leer en leven en in de Geest die Hij achterliet. Dat mogen ze gaan vertellen in Jeruzalem. En daarna verder de wereld in. De leerlingen keerden in grote vreugde naar Jeruzalem terug. Want zij begrijpen dat er nieuw leven mogelijk is, ondanks de puinhopen.

Onze puinhopen zijn geen graadmeters voor Gods nabijheid. Wel of wij in staat zijn, ondanks de puinhopen, ons steeds weer tot God en elkaar te richten. Om toch steeds weer te zoeken naar wegen ten leven, voor iedereen. Met Gods Geest.
Wij mogen uit ons verdriet en moeite opstaan tot nieuw leven. Steeds weer. Omdat God ons nabij is. Zelfs als wij op aarde geen kans van leven meer hebben trekt God ons tot nieuw leven.

Mogen wij dat in vreugde vieren op deze hemelvaartsdag. Amen.